Denizlerde

Sabah ilk iş olarak, birşeyler yedik ve motoru çalıştırmak istedik, ama marş almadı. Yine metal parçası ile çalıştırdık. Yola çıktıktan bir saat kadar sonra rüzgar şiddeti 20-25 knotlara çıktı. Teknenin başı yine balyoz gibi dövmeye başladı denizi. Zaten geceden gelen yorgunluk da üstüne eklenince kaptan yeni geçtiğimiz bir adanın arkasına “dönsemiydik acaba?” diye hayıflandı. Fakat ben de dönme taraflısı olmayınca mücedeleye devam ettik. Akşamüstü saat 16.30 gibi Andros limanına girdiğimizde derin bir oh! çektik. Vizemiz vs. olmayışından bir sıkıntı doğmasın diye alargaya demir attık. Sonrasında ortalığı toparlamak, mazot deposuna yedek mazotu boşaltarak yolda yapılması zor işleri bitirdik. Marş arızasının push button da olduğunu tespit ettik ve butonu, somununu sökerek dışarı doğru uzattık. Artık bağlantı noktalarını tornavida ile kısa devre ederek, motor kompartımanını açmadan çalıştırabiliyorduk motoru. Akşamüstü yine makarna yapıp üzerine kaşar doğrayarak yedik. Cep radyosundan na...

Saat 11.00 civarı, Korint kanalına geldik. Burada trafik, tek yönlü idi. Bir konvoy bir yönde geçiyor, ardından diğer yönde geçeçek konvoya yol veriliyordu. Kanal girişine yaklaşınca kaptan, telsizle batıdan doğuya geçiş yapacağımızı bildirdi. Yirmi dakika kadar sonra, gelmekte olan kargo gemisini takip etmemizi söylediler. Kanal genişliği 15 metreden fazla değildi. Yer yer 50 metreye varan dik kenarları yüzünden, GPS zaman zaman “sinyal yok” alarmı veriyordu. Kanal üzerinde çok sayıda köprü vardı. Bazılarında, kanal girişinde, restaurant ve kıyıda olduğu gibi turistler, gelip geçen teknelere bakıyor, kanaldaki seyir trafiğini izliyordu. Çok sayıda turistin biriktiği bir tanesindekilere, şapkamı salladım. Çok sevindiler ve hepsi el sallayarak cevap verdiler. Saat 13.00 gibi kanalın çıkış noktasına ulaştık. Burada, tekneyi rıhtıma bağladıktan sonra kaptan, evrakları alarak para ödemeye gitti. Geçiş için 118 euro aldılar. Bu noktada mazot ve su bulacağımızı ümit ediyorduk. Hiçbiri yoktu ...

Levkas kanalı bitince deniz genişledi. Sakin ve rahat bir yolculuk yapmaya başladık. Patras körfezine girdikten sonrada rahat yolculuğumuz devam etti. Fakat burada feribot trafiği hayli yüksekti.Brindisi-Patras arasında çalışan hızlı feribotlar, hem değişik firmalara aitti, hem de kimisi çok hızlı kimisi daha yavaştı. Onların trafik yolundan, mümkün mertebe uzak seyrettik Fakat, burada uyumak olmazdı. Kaptan,”bir zamanlar, gece yolculuğu sonunda rıhtıma yanaşan feribotun demirine takılı yelkenli direği görmüşler” diye anlattı. Bu, insanı ürperten olayın arkasında herhalde, Adriyatikte kaybolan ve kendisinden haber alınamıyan bir yelkenli vardı. Patrasa geldiğimizde gece olmaya başlamıştı. Saat 22.00 civarında, ışıklandırılmış Patras köprüsüne yaklaştık. Köprünün dört ayağı vardı. Ayakların yukarı uzantısına takılı, değişik açılarda yerleştirilmiş askı telleri, mavi ışıklarla aydınlatılmış yelpazeleri çağrıştırıyordu. Bu sabit bir asma köprü idi. Yaklaşınca kaptan “traffic control, traf...

Otrantodan sabah 06.00 da hareket ettik. Yine açık deniz vardı önümüzde. Rüzgar, Korfuya kadar sancak baş omuzluktan 15-20 knot esecekti. Sonraları ve biz geçtikten sonra 25 knot’a kadar çıkacaktı. Yola çıkmazsak, daha uzun bir süre çıkayacaktık. Sabahın erken saatlerinde, rüzgar çok azdı. Fakat açık denizin soluganları, teknenin başını kaldırıyor, teknenin başı, sonraki dalga boşluğuna, küt diye düşüyordu. Zamanla, rüzgarın hızı artmaya başladı. Artık teknenin başı, daha fazla kalkıyordu. Sonrasında da daha yüksekten düşerek su yüzeyine çarpıyor, baş tarafa balyozla vuruluyor gibi darbeler uyguluyordu. Televizyon, inverter vs. gibi elektronik cihazlar büyük darbe alıyordu. Bozulacaklar diye endişe ediyordum. Bu atlayıp zıplamalar sırasında, değil birşeyler hazırlayıp yemek, salona inmek bile çok zordu. Ara ara cenovayı açma imkanı bulduğumuzda da tekne, zaman zaman, iskele tarafa 30-40 derece yatıyordu. Akşama yakın Ohori adasına geldik. Adanın kuzeyinden, sahile yakın giderek adayı s...